قارچ ناخن در اصطلاح علمی به عنوان (اونیکومایکوزیس) یا (تینه آ) شناخته شده است. این بیماری با رعایت نکردن بهداشت شخصی شکل می‌گیرد و جالب اینجاست که عفونت قارچی ناخن می‌تواند از انسانی به انسان دیگر منتقل شود. از جمله علائم قارچ ناخن تغییر رنگ آن است که این نشانه بیشتر در ناخن‌های پا دیده می‌شود تا ناخن‌های دست. دلیل این امر قرار گرفتن طولانی مدت پا در داخل کفش است. این بیماری از زمانی که کاشت ناخن در بین خانم‌ها رواج یافت در انگشتان دست نیز شایع شد. باید دقت داشته باشید که هر مسئله و مشکلی در ناخن‌ها را به داشتن قارچ در این ناحیه ربط ندهید؛ چرا که تغییر در ظاهر ناخن‌ها می‌تواند علت‌های دیگری نیز داشته باشد.
درست مانند هر بیماری، در مورد قارچ ناخن نیز پیشگیری بهتر از درمان است. شما با اجتناب از مسائلی که باعث شکل گرفتن قارچ در ناخن می‌شود، میتوانید از ابتلا به این بیماری در امان بمانید. توجه داشته باشید درمان قارچ ناخن می‌تواند زمان زیادی طول بکشد؛ به طور میانگین 18 ماه و در موارد حاد، زمانی بیشتر از این را به خود اختصاص دهد. این عفونت حتی ممکن است بعد از اینکه احساس کنید درمان شده، دوباره خود را نشان دهد؛ پس بهتر است با رعایت بهداشت شخصی از ابتلا به این بیماری پیشگیری نمایید.
دلایل ایجاد قارچ ناخن
بیشترین دلیل پیدایش عفونت قارچی را می‌توان عرق کردن پا و رطوبت آن دانست. در مکان‌های عمومی احتمال بیشتری برای انتقال این بیماری وجود دارد مثل استخرها و دوش‌های عمومی و همچنین باشگاه‌های ورزشی. البته باید گفت که رفتن به آرایشگاه‌ها برای انجام کارهای ناخن هم می‌تواند راه انتقال قارچ ناخن بین افراد باشد. در صورت مراجعه به هر کدام از این مراکز و رعایت نشدن بهداشت احتمال دریافت قارچ از شخصی به شخص دیگر وجود دارد. لازم است بدانید که زندگی با شخصی که این مشکل را دارد شما را هم درگیر می‌کند. البته استفاده از محلول ضد قارچ حین کاشت ناخن، احتمال ابتلا به این نوع قارچ را کاهش می‌دهد.
ورزشکاران افرادی هستند که بیشتر به این عارضه دچار می‌شوند؛ چون با پوشیدن کفش‌های ورزشی تنگ، جوراب‌هایشان به پاهایشان چسبیده و ناخن‌ها نیز تحت فشار شدید قرار می‌گیرند. به همین خاطر این اشخاص بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند. وارد شدن ضربه به ناخن‌ها در این شرایط عدم وجود هوای مناسب و مرطوب، باعث کاهش استحکام ناخن شده و عفونت قارچی شکل می‌گیرد.
بالا رفتن سن و داشتن بعضی از بیماری‌ها هم می‌تواند باعث ایجاد قارچ در ناخن‌ها شود. برای مثال انواع بیماری‌هایی که سیستم ایمنی بدن را ضعیف می‌کنند و درصد انتقال بیماری را بالا می‌برند. از دیگر بیماری‌های مستعد ابتلا به قارچ ناخن می‌توان به بیماری به ایدز، انواع دیابت (دیابت نوع 1، دیابت نوع 2)، پسوریازیس، سرطان و غیره اشاره کرد. استفاده از داروهایی که سیستم ایمنی بدن را ضعیف می‌کنند مانند استروئیدها هم می‌تواند اثر یکسانی داشته باشد و باعث عفونت قارچی بشود.
برای خرید تقویت کننده ناخن میتوانید از سایت داروخانه دراکت به راحتی به همراه مشاوره رایگان اقدام نمائید.
علائم و نشانه‌های قارچ ناخن
این بیماری بیشتر از این که درد داشته باشد در ظاهر ناخن‌ها زشتی ایجاد می‌کند و باعث ناراحتی فرد می‌شود. البته برای بعضی افراد با درد نیز همراه هست. شدت این درد زمانی است که ناخن‌ها را اشتباه گرفته و یا کفش نامناسب بپوشید. با اینکه ناخن بیماری‌های متعددی دارد اما اگر یکی از نشانه‌های زیر را مشاهده کردید باید به علائم قارچ ناخن شک کرده و برای درمان به پزشک مراجعه نمایید:
- تغییر رنگ ناخن
- شکننده و ضخیم شدن ناخن
- احساس بوی بد در زیر ناخن‌ها
- انحراف ناخن‌ها یا بلند شدن آن‌ها
روش مراقبت از ناخن‌ها و پیشگیری از بیماری قارچ ناخن
به طور دقیق نمی‌توان گفت که از کجا و چگونه به قارچ‌ها مبتلا شده‌ایم چون آن‌ها در همه جا هستند. ولی باید توجه داشت که آن‌ها بیشتر در نواحی هستند که مرطوب است؛ مانند بین انگشتان عرق کرده یا خیس؛ پس نباید شرایط را برای آن‌ها مهیا کنیم. برای پیشگیری از این بیماری بهتر است از استخرهای عمومی و همچنین دوش گرفتن در باشگاه‌های عمومی اجتناب کنیم.
لازم است بدانید که لاک ناخن از تنفس ناخن‌ها جلوگیری می‌کند؛ البته هیچ شواهد علمی بر این ادعا وجود ندارد و از نظر علمی ثابت نشده است؛ اما تحقیقات نظری قارچ ناخن را بیشتر در افرادی دیده‌اند که از لوازم زیبایی ناخن استفاده می‌کنند. لاک و ناخن‌های آکریلیکی نیز مانع از تنفس ناخن می‌شوند و احتمال بروز عفونت‌های قارچی را مهیا می‌سازند. کاشت غلط ناخن و جمع شدن کثیفی و رطوبت در فاصله بین مواد و ناخن از دیگر دلایل بروز این بیماری است. پس بهتر است برای انجام چنین فعالیت‌هایی از افراد خبره کمک بگیرید.
در فصول گرم سال از پوشیدن کفش‌هایی که امکان تهویه ندارند پرهیز کنید. در این فصول پاها به راحتی عرق می‌کنند و عدم وجود تهویه مناسب در کفش‌ها شرایط قارچ ناخن را فراهم می‌کند. اما با پوشیدن کفش‌هایی که تهویه مناسب دارند و یا در آوردن کفش‌ها در کوتاه مدت میتوانید از بروز علائم قارچ ناخن پیشگیری کنید. در ضمن با شستشوی مناسب پاها و جواب‌ها بعد از یک روز کاری میتوانید از این بیماری پیشگیری نمایید.
روش درمان قارچ ناخن
بهترین درمان قارچ ناخن رعایت بهداشت فردی است. در صورت بروز این بیماری مراقبت درست از ناخن‌ها به کم شدن قارچ کمک می‌کند. کوتاه کردن صحیح و سوهان کشیدن ناخن‌ها بعد از ابتلا به این بیماری ساده‌ترین درمانی است که می‌تواند در مراحل اولیه بیماری را از بین ببرد. اما در صورت حاد بودن این بیماری باید به پزشک مراجعه کنید و از داروهای تجویزی استفاده نمایید. اصولاً اثربخشی داروهای خوراکی بیشتر از پمادها و داروهای موضعی می‌باشد اما این پزشک است که بهترین درمان را تشخیص خواهد داد. دلیل کم‌تر اثر بودن داروهای موضعی این است که ناخن سفت تر شده و به خوبی جذب نمی‌شود و این راه حل درمانی کمی دشوار است. از جمله داروهای موضعی برای درمان قارچ ناخن به قرار زیر هستند:
- محلول موضعی سیکلوپیروکس (پنلاک) 8 درصد
- افینوکونازول (جوبلیا)
- تاوابورول (کریدین)
زمان اثربخشی داروهای کنترل قارچ ناخن بین 9 تا 12 ماه است. دقت کنید که باید دوره درمان را کامل کنید، چرا که این بیماری مسری است و حتی زمانی که مطمئن شده‌اید درمان شده است؛ ممکن است دوباره خود را نشان داده و دوباره شما را به دردسر بی اندازد.
آیا بیماری قارچ ناخن مسری است؟
شاید این بیماری به راحتی قابل انتقال باشد ولی این بیماری را با رعایت اصول بهداشتی می‌توان کنترل کرد و از مسری شدن آن جلوگیری کرد. این بیماری در افرادی که کفش‌های تنگ و بدون تهویه استفاده می‌کنند و یا خانم‌هایی که برای زیبایی ناخن‌ها به افراد غیر متخصص مراجعه می‌کنند دیده می‌شود. از آنجایی که این بیماری مسری است بهتر است به عنوان بیمار تلاش کنید از انتقال آن پیشگیری کنید. اگر به این بیماری مبتلا نشده‌اید بهتر است با رعایت بهداشت شخصی از ابتلا به آن پیشگیری نمایید.
کلام آخر
ما در این مقاله راه کارهای مختلفی برای درمان قارچ ناخن و از بین بردن این بیماری را بررسی کردیم. قارچ ناخن بیشتر از درد باعث از بین رفتن زیبایی ناخن شما می‌شود پس با رعایت چند نکته ساده بهداشتی از ابتلا به آن پیشگیری نمایید. علائم قارچ ناخن کاملاً مشخص است و فردی که به آن مبتلا شود به راحتی می‌تواند آن را تشخیص دهد. اگر در مراحل ابتدایی بتوانید آن را تشخیص دهید میتوانید از حاد شدن بیماری پیشگیری کرده و درمان را آغاز نمایید.
