بیوتین یک ویتامین محلول در آب است و در خانواده‌ی ویتامین‌های گروه B قرار می‌گیرد. بیوتین به نام ویتامین H یا ویتامین B7 نیز شناخته می‌شود. بدن شما برای کمک به تبدیل برخی از مواد مغذی به انرژی به بیوتین نیاز دارد. عدم کمبود بیوتین در بدن باعث افزایش ضخامت تارهای مو، تقویت و تغذیه آن‌ها می‌شود. ریشه مو به علل مختلف ضعیف شده و استحکام خود را از دست می‌دهد. در نتیجه فرد دچار آلوپسی و ریزش مو می‌شود و به دنبال درمان‌هایی همچون مصرف بیوتین می‌رود. بسیاری از غذاهای پروتئینی مانند مرغ، تخم مرغ، لوبیا، عدس، نخود، مغزها و دانه‌ها حاوی مقادیر مناسبی از بیوتین هستند.
برای جبران عوارض کمبود بیوتین در بدن میتوانید با مصرف قرص بیوتین سبب کاهش آن شوید. بیوتین به متابولیسم، کربوهیدرات‌ها و اسیدهای آمینه کمک کرده و در تجزیه چربی‌های بدن و تبدیل آن‌ها به قندی که بتوان از آن به عنوان منبع انرژی استفاده کرد، نقش دارد. ریزش مو، خستگی، بی‌خوابی، درد عضلانی، خشکی پوست، خشکی چشم، خشکی مو و حالت تهوع از علائم کمبود بیوتین در بدن هستند.
عوارض کمبود بیوتین در بدن
خیلی از افراد به خاطر این که فواید بیوتین بیشتر بهره‌مند شوند مصرف بیوتین خود را افزایش می‌دهند. بیوتین نقش مهمی در سلامت پوست و مو، و ناخن نیز دارد. اگر شما بیوتین کافی دریافت نکنید، ممکن است دچار ریزش مو یا بثورات پوستی فلسی شکل شوید از دیگر عوارض کمبود بیوتین در بدن به موارد زیر می‌توان اشاره کرد:
- نازک شدن مو
- از دست دادن رنگ مو
- کم پشت شدن مو، و طاسی
- افسردگی و توهم و خستگی
- پوسته پوسته شدن و قرمز شدن اطراف چشم، دهان و بینی
- گز گز شدن دست و پا
- ناخن‌های شکننده
- مشکلات ترشح انسولین و مشکلات کلیوی
- بثورات و حساسیت پوست
برای خرید قرص بیوتین میتوانید از سایت دراکت به همراه مشاوره رایگان اقدام نمائید.
علائم کمبود بیوتین
اگر چه کمبود شدید بیوتین بسیار نادر است اما از آن جایی که بیوتین به طور گسترده در اکثر مواد غذایی یافت می‌شود، شاید بروز کمبود بیوتین به ندرت مشاهده گردد، با این حال نشانه‌های کمبود غالباً در کسانی که به مدت طولانی دچار سو تغذیه بوده‌اند و یا بیمارانی که طی سال‌ها تحت تغذیه وریدی (تزریقی) می‌باشند و مبتلایان به اختلالات گوارشی یا سو جذب مشاهده می‌شود. گاهی کمبود سایر ویتامین‌های گروه B نیز می‌تواند در کاهش دسترسی بدن به بیوتین نقش داشته باشد. استفاده طولانی مدت از آنتی‌بیوتیک‌ها می‌تواند میزان بیوتین تولیدی در بدن را کاهش دهد. گاهی اوقات در مادران باردار نیز کمبود بیوتین مشاهده می‌گردد که باید با دریافت کافی منابع غذایی یا مکمل‌های دارویی از بروز کمبود و اختلال در رشد جنین پیشگیری کرد.
علائمی مثل درماتیت، خشکی پوست، التهاب زبان، خستگی، افسردگی، درد در عضلات، کم خونی، ریزش مو، کاهش رشد در نوزادان و کودکان و… در کمبود بیوتین مشاهده می‌گردد. نشانه‌های متداول کمبود بیوتین در بدن عبارت‌اند از: نازک شدن موها ( اغلب با تغییر رنگ مو)، حلقه قرمز رنگ و پوست‌ها، دور چشم‌ها، بینی و دهان، علائم عصبی از جمله افسردگی، بی‌حالی و توهم، حس خارش در بازوها و پاها، توجه: معمولاً آزمایش خاصی برای تشخیص کمبود بیوتین در بدن وجود ندارد و آن را اغلب از روی علائم کمبود شناسایی می‌کنند.
روش‌های تأمین بیوتین بدن
در همه گروه‌های سنی با استفاده درست از تمام گروه‌های اصلی غذایی شامل: گروه نان،و غلات میوه‌ها، سبزیجات، گوشت و تخم‌مرغ، شیر و لبنیات در برنامه غذایی روزانه، می‌توان از تأمین کافی این ویتامین مطمئن شد و نیازی به استفاده از قرص بیوتین نمی‌باشد. مصرف بیوتین و کروم به کنترل قند خون در افراد دیابتی کمک می‌کند؛ خصوصاً آن دسته از دیابتی‌هایی که قند خونشان با دارو به سختی کنترل می‌شود. بیوتین می‌تواند تا حدی گز گز شدن اندام‌ها (در اصطلاح سوزن سوزن شدن) را در افراد دیابتی بهبود بخشد. در مطالعاتی که انجام شده چنین به نظر می‌رسد که استفاده همزمان بیوتین و روی می‌تواند منجر به کاهش ریزش مو شود.
در واقع دریافت کافی این ویتامین به سلامت پوست، مو و ناخن کمک می‌کند. به گونه‌ای که گاهی با مصرف قرص بیوتین بهبود مشخصی در سلامت آن‌ها ایجاد می‌گردد. پزشکان در بعضی موارد ریزش مو از قرص بیوتین استفاده می‌کنند. در مشکلاتی مثل التهاب روده، روده تحریک‌پذیر و یا اسهال مزمن، بنا به نظر پزشک متخصص می‌تواند از قرص بیوتین استفاده کند. این ویتامین همچنین می‌تواند در حفظ سلامت بافت عضله، مغز استخوان و سیستم عصبی نیز مؤثر می‌باشد. دریافت مقدار مناسب بیوتین به کنترل وزن بدن، سلامت قلب و کاهش کلسترول هم کمک می‌کند. بیوتین به‌صورت طبیعی در خیلی از خوراکی‌ها وجود دارد.
نیاز روزانه افراد در سنین مختلف به بیوتین
نیاز روزانه هر فرد به بیوتین می‌تواند بسته به سن، جنسیت و سلامت عمومی او متفاوت باشد. بدن ما در دو مرحله زندگی نیاز بیشتری به مواد مغذی و ویتامین‌ها دارد. یکی در (سنین رشد) و دیگری در (سنین میان‌سالی تا کهن‌سالی) است؛ زیرا در سن رشد همه اندام‌ها و دستگاه‌های بدن با هم در حال تکمیل رشد و نمو هستند و بدن باید سوخت کافی برای همه آن‌ها داشته باشد، در سنین بالا هم بدن توانایی خود را برای تولید برخی از مواد مغذی از دست می‌دهد یا با ابتلا به بیماری‌های متعدد دچار کمبود بیوتین می‌شوند. در نتیجه بیوتین مورد نیاز بدن نیز در این بازده‌های سنی متفاوت است.
میزان مصرف مجاز بیوتین برای سنین مختلف به شرح زیر است:
- هر فرد ده سال یا بالاتر: باید بین 30 و100 میکروگرم در روز
- نوزادان و کودکان: از زمان تولد تا 3 سالگی، 10تا20 میکروگرم در روز
- کودکان 4 تا6 سال: 25 میکروگرم در روز
- کودکان 7 تا 10 سال: 30 میکروگرم در روز
- زنان باردار و شیرده به میزان بیشتری بیوتین نیاز دارند.
بهتر است در مورد میزان بیوتین مورد نیازتان با پزشک خود مشورت کنید. ضمناً میتوانید از طریق رژیم غذایی یا با مصرف مکمل بیوتین، نیاز بدنتان را پاسخ دهید.
کلام آخر
اگر عادت به مصرف تعداد زیادی تخم‌مرغ خام دارید، شما هم میتوانید در معرض کمبود بیوتین قرار بگیرید. در این مقاله به بررسی علائم کمبود بیوتین و عوارض آن پرداختیم. در صورتی که کمبود این ویتامین را به کمک قرص جبران می‌کنید پیشنهاد می‌کنیم از محصولات دراکت دیدن کرده و بهترین را انتخاب و سفارش دهید.
سوالات متداول
چگونه می‌توان از کمبود بیوتین پیشگیری کرد؟
پیروی از رژیم غذایی سالم بهترین روش برای جبران کمبود بیوتین در بدن است. جگر پخته شده گاو، جگر مرغ و گوسفند حاوی میزان زیادی بیوتین است. در صورتی که به رژیم غذایی سالم دسترسی ندارید، بهتر است از مکمل‌های مناسب استفاده کنید.
آیا کمبود بیوتین باعث مشکلات متابولیکی می‌شود؟
خیر! اما گاهی مشکلات متابولیکی باعث کاهش بیوتین در بدن می‌شوند. به طور مثال، یبوست یکی از بیماری‌هایی است که می‌تواند جذب بیوتین در بدن را با مشکل روبرو کند.
آیا استفاده از مکمل‌های بیوتین می‌تواند کمبود آن را جبران کند؟
بله! اگر مکمل بیوتین مجوز سازمان بهداشت و غذا و سازمان بهداشت را داشته باشد، می‌تواند به جبران کاهش بیوتین در بدن کمک کند.
آیا کمبود بیوتین در کودکان و بزرگسالان به یک شکل ظاهر می‌شود؟
بله! معمولا علائم کمبود بیوتین در بزرگسالان و کودکان یکسان است. برخی از این علائم عبارتند از نازک شدن تار مو، از دست دادن رنگ اصلی مو و سفید شدن موها، ریزش شدید مو و کم پشت شدن موها، افسردگی، بی‌حسی، توهم و خستگی مداوم، ایجاد حلقه‌های قرمز در اطراف پوست چشم، دهان، بینی و پوسته شدن پوست، عدم استحکام ناخن‌ها، ایجاد مشکلات کلیوی و مشکلات مربوط به ترشح انسولین و حساسیت‌های پوستی.
